A identificación do ser coa conciencia, coa res cogitans, supón que a única realidade que de modo lexítimo pode ser considerada tal no cartesianismo é a das ideas. (…) a única vía de acceso ao real quedou reducida ás ideas claras e distintas, deixando fóra deste ámbito todo aquilo que non se adecúe a esta esixencia. (…) O que se crítica é que só do que sexa pensado, só do descuberto por intuición intelectual, poida predicarse o ser.

[…]

O feito de que só aquilo que sexa contido da conciencia teña rango de ser, expulsa fóra do ámbito da realidade todo aquilo que non sexa ou estea pensado.

— María Zambrano por Isabel Balza